Geschilderde houten schildpad, ook bekend als Galap (Rhinoclemmys punctularia). Foto door Renoir Auguste.
Een milieueffectrapportage (MER) is een belangrijk instrument dat wordt gebruikt om de bedreigingen voor de biodiversiteit tijdens antropogene ontwikkeling te helpen verminderen. Ecologische onderzoeken van fauna en flora zijn een kernonderdeel van MER’s om potentiële bedreigingen voor dieren in het wild in een voorgesteld ontwikkelingsgebied te peilen. Van de onderzochte fauna zijn de meeste beoordelingen in het verleden uitgevoerd op vogels (voor terrestrische gebieden) en zoetwater- en mariene bentische organismen (voor watergebieden). Vogels zijn relatief eenvoudig te onderzoeken. Ze vliegen vaak in het zicht en hebben ook duidelijke oproepen voor de meer geheimzinnige soorten. Herpetofauna (amfibieën en reptielen) zou echter meer aandacht moeten krijgen voor alle toekomstige MER’s.
Amfibieën behoren tot de meest bedreigde dieren ter wereld. Ze zijn gevoelig voor zowel terrestrische als aquatische vervuiling en zijn bijzonder vatbaar voor verlies van leefgebied. Amfibieën zouden ideale organismen zijn om de biodiversiteit van een bepaald gebied te beoordelen. Naast hun gevoeligheid voor habitatverandering, vormen ze belangrijke componenten van ecosystemen, fungeren ze als roofdier en prooi voor een verscheidenheid aan andere dieren, en kunnen ze ook gezondheidsvoordelen bieden aan mensen door onderzoek naar hun medisch belangrijke verbindingen en dieet met ziekteverwekkende muggen . Amfibieën kunnen geheimzinnig zijn in habitats waar ze voorkomen, maar net als vogels hebben ze ook soortspecifieke oproepen die kunnen worden gebruikt om hun aanwezigheid te identificeren en gemakkelijker vast te leggen. Opgeleide herpetologen die kikkergeluiden kunnen herkennen, kunnen bovendien worden gebruikt om amfibieën in een gebied te onderzoeken.
reptielen omvatten ook belangrijke dieren in ecosystemen. Ze zijn meestal roofdieren, maar ook een prooi voor veel andere dieren. In tegenstelling tot amfibieën doen ze echter geen soortspecifieke oproepen (behalve sommige gekko’s), dus het is meestal een grotere uitdaging om kwantitatief te onderzoeken. Reptielen (bijv. hagedissen) hebben echter de neiging om soms site-getrouwheid te vertonen, wat betekent dat ze graag in een bepaald gebied blijven. Dit kan vervolgens worden gebruikt om te beoordelen waar ze graag wonen en de omgevingsomstandigheden die ze verkiezen. Deze informatie kan MER’s beter informeren.
Er is een gebrek aan opgeleide herpetologen die kikkeroproepen kan identificeren en bepaalde ongrijpbare reptielen in het land kan identificeren. Als u een EIA-recensent, -ontwikkelaar of -consulent bent, raden we u aan om te overwegen herpetofauna te gebruiken als soort die in EIA’s moet worden onderzocht. Onderzoek voor één taxa, maar niet voor andere grote, laat een belangrijke lacune achter in de manier waarop de biodiversiteit door ontwikkeling kan worden beïnvloed. Het is onze verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat alle dieren in het wild duurzaam worden beheerd. Voor meer informatie over dit bericht, aarzel niet om contact op te nemen met de auteur.
creatSource link
